۱۳۹۰ مرداد ۲۲, شنبه

بازی تحریم ها ، تضعیف قدرت انقلابیون


بیش از 6 ماه است جنگ در لیبی ادامه دارد و هنوز هواداران قذافی با قدرت در مقابل انقلابیون می ایستند و حتی با کمبود اسلحه و مهمات مواجه نشدند . انقلابیون پیشروی کمی دارند و عموما تلفات بالا.
 
براستی امروز اسلحه و مهمات نظامیان قذافی از کجا تامین می شود ؟
 
وقتی به موقعیت کنترل شهرها می نگرید براحتی متوجه میشوید که طرابلس(پایتخت) از همه سو چه دریا و چه خشکی محاصره است . کل لیبی هم منطقه ممنوع پرواز . پس حتی مایحتاج اولیه برای ساکنان آن چطور تامین میشود؟
 
چرا بمباران ناتو یک خط در میان است ؟ چرا یکبار برای همیشه قال قضیه کنده نمی شود ؟آیا اگر ناتو بخواهد نمی تواند با بمباران پیاپی راه را برای عبور انقلابیون هموار کند؟ پس هدف چیست ؟

 
وقتی بهار عربی شروع شد در کمتر از 3 ماه بیش از 7 کشور عربی با آن درگیر شد.سرعتی که دومینوی آن حاکمان دیکتاتور عرب و غیر عرب منطقه(از جمله ایران) را به وحشت انداخت .

این سرعت کلیه معادلات را برهم میزد خب هیچ کس هم نمی خواهد همه جهان یکباره به هم بریزد
امروز از آن سرعت رو به رش فقط سوریه انده (آنهم بدلیل رشادت فوق تصور)و اندکی لیبی و هر از چند گاهی یمن.
حال چرا آن همه هیاهو به یکباره ساکت شد؟
یقینا یک بخش آن به پتانسیل انقلابیون در هر کشور مربوط است که زمینه اعتراض وجود داشته باشد یا نه .در این هیچ شکی نیست  یعنی اولین حرکت با مردم هر کشور است . اما یک جنبه دیگر آن هم فرسایش موج است .
2 کشور عمده درگیر یعنی سوریه و لیبی امروز در بد ترین شرایط ممکن هستند
تلفات فوق العاده بالا عملا کمترین پتانسیل موجود در هر کشور را هم نابود میکند
چرا که در بازی هزینه و فایده تلفات چند هزار نفری منطقا رد است
با این وضعیت انقلاب بصرفه نخواهد بود
پس اگر امروز انقلابیون در لیبی نمی توانند پیشرفت کنند
اگر در سوریه با وجود این همه جنایت فقط چند تحریم آبکی برای مقامات حکومتی در نظر گرفته میشود هدف همانا کاهش سرعت انقلاب ها و سبک سنگین کردن بازی هزینه و فایده است

عدم اجازه ورود فلان مقام ارشد به فلان کشور ، مسدو کردن دارایی های همان مقام و...و...
جنس این تحریم ها از جنس همان بازی موش و گربه است.
حال ما این وسط مانده ایم بین موش و گربه بازی حکام داخلی و حکام خارجی

چه کنیم که در جهان سوم تنها مخیل به انتخاب بین استکبار (دیکتاتوری داخلی) و استعمار(دیکتاتوری خارجی )هستیم
اگر مجالی بود در مقاله بعدی از این موضوع میگویم  


۱۳۹۰ مرداد ۱۹, چهارشنبه

سوریه فخر جهان عرب


براستی بشار اسد چه کار دیگری میتوانست بکند که نکرد؟با توپ و آر پی جی بر مردم کوبید،با تانک از روی مردم رد شد....
نوع دیگری از جنایت به ذهن شما میرد که به اسد و هم پالکی های آدم خوارش در جمهوری اسلامی کمک کند ،شاید اعتراضات را مهار کند؟
بیش از 2400 شهید و تعهد مردم سوریه به شرکت در تشییع جنازه شهدا برغم آنکه میدانند ممکن است در همین مراسم مورد هدف قرار گیرند و فردا روز برگزاری مراسم خودشان باشد ، نشانه چیست؟
وقتی تانکها و تیر اندازان را جلوی خود میبینند و انگار به هر قیمتی باید تشییع جنازه تا نقطه موعود پیش برود نشانه چیست؟
من حقیقتا نه جوابی برای آن دارم و نه ذهنم سابقه تا ریخی مشابهی می یابد

اگر جای پلیس انگلستان ، پلیس ایران یا ارتش سوریه بود از معترضان فقط جنازه بر جای می ماند

 
چند روز است  لندن در پی کشته شدن یک جوان که احتمال قتل آن توسط پلیس می رود ، با آشوب روبرو است  
خانه ، ماشین ، سطل زباله!!! بی هیچ دلیلی به آتش کشیده می شود
به فروشگاهها حمله و غارت می شود . جمع معترضان شاید به هزار نفر هم نرسد و پلیس لندن بیش از تهاجم حالت تدافع دارد .
تلویزیون ها اعتراضات را زنده پخش میکنند و این پخش مستقیم  انفعال پلیس را بیش از پیش برجسته می کند .
با خود گفتم  دلیل آن پخش زنده و این انفعال چیست ؟ چرا پلیس فقط تظاهر کنند گان را دنبال میکند ؟ نه باتونی می زند نه گاز اشک آوری ؟نه تک تیر اندازی!!!
نه با ماشین از روی مردم رد می شود و نه حتی از روی پل آنان را پرت میکند؟
تازه پلیس می ایستد و سنگ می خورد و سر آخر سنگها را جمع کرده و پرت میکند(البته نه به مردم ، که به کناری!!!)جل الخالق
باز با خود گفتم ،اگر بدلیل ضعف تکنولوژی مجبوریم از جهان اول این همه واردات داشته باشیم حداقل این پتانسیل را داریم تا با اعزام نیروی کار آزموده و ماهر و صادرات خدمت چه در بخش مشاوره و حین اعتراض و چه پس از آن(کهریزک و...)بخشی از تراز تجاری منفی شده  را پوشش دهیم!!!!خب بالاخره این هم از مزایای روی کار آمدن جمهوری اسلامی است
شاید این گفتار مسخره  باشد اما هر چقدر این مضحک است ، اعتراض وزارت خارجه و درخواست برای خویش تن داری پلیس لندن مضحک تر است .
---------------------------------------------------------
پی نوشت: 
امروز که 48 ساعت از آن روز میگذرد میفهمم که دولت انگلستان با باز گذاشتن دست معترضان ، عملا دست آنها رو کرده و ماهیت واقعی اعتراضشان (دزدی و غارتگری و...) را نشان داد . امروز نظر افکار عمومی با دولت است .
 

۱۳۹۰ مرداد ۱۱, سه‌شنبه

اسراییل,کشوری که هزینه حیات آن را باید مردم منطقه بپردازند

اگر در ایران مردم برای آزادی وحذف دیکتاتوری تلاش کنند ،اولین اتهامی که به آنان چسبانده میشود همکاری با اسراییل است و به این بهانه باید اعدام شوند

اگر از 160 کشور حاضر در سازمان ملل 115 کشور ، وجود کشور فلسطینی آنهم فقط محض خالی نبودن عریضه برسمیت بشناسند ، بازهم آمریکا و چند کشور دیگر تهدید به وتوی آن خواهند داد تا مبادا منافع اسراییل به خطر نیافتد

اگر حتی اوباما برای رسیدن به صلح در خاورمیانه از شهرک سازی انتقاد کند ، با واکنش شدید نتانیاهو (رییس دولت اسراییلی )مواجه خواهد شد
انگار تو گویی آمریکا به اسراییل بدهکار است
 
اگر در سوریه مردم برای آزادی هزار برابر هم خون دهند ، چون امنیت اسراییل و جولان در خطر است ، حداکثر تلاش جامعه جهانی میشود بیانیه در محکومیت جنایت. چراکه شاید هیچ کس بهتر از بشار اسدی که نه یک موشک شلیک کرده و نه در فکر آزاد کردن جولان  است(و بالعکس تانکها را روانه شهرهای سوریه کرده ) به نفع اسراییل نباشد