رد پای سفیر

پس از 4 ماه و اندی تظاهرات مردم سوریه بالاخره یک نشانه از تحرک کشورهای قدرتمند درباره سوریه هم نمایان شد

بررسی سود و زیان این حرکت قطعا دو جنبه دارد

جنبه اول آن 

تحرکی است  که در ظاهر میتواند به نفع مردم سوریه برای نجات از دیکتاتوری اسد استنباط شود 

و شاید

حضور سفرای آمریکا و فرانسه در ظاهر نشانه قطع امید ابر قدرتها از بشار اسد باشد 

اما در جنبه دوم و در پشت پرده شاید حاکی از خیانتی دو جانبه باشد

   

وقتی سوریه ای که  مدتها مستعمره فرانسه بوده و فردی چون صالح العلی(که حتی یک روز جمعه  تظاهرات هم به نامش نامگذاری شد )بنای مبارزه با استعمار فرانسه نهاده و فرانسوی ها را از سوریه بیرون رانده

وقتی جایگاه آمریکا هم بدلیل حمایت از اسراییل و هم مرز بودن سوریه و اسراییل و اشغال بخشی از خاک سوریه (جولان)و همچنین  اتفاقاتی که در عراق افتاده وضعیت بهتری از فرانسه ندارد

آنگاه حضور این سفرا نه تنها به سود قیام که عملا به ضرر آن تمام میشود

امروز که نظرات کاربران عرب را در زیر صفحات فیس بوک و یوتوب میدیدم تا حدی دال بر همین موضوع بود

عصبانیت از استقبال از سفیر و نظراتی با عنوان انقلابیون سفیر

حضور این سفرا در شرایطی که تانکها شهر را محاصره کردند و حتی نیروهای دولتی حکومت اسد قادر به ورود بدون اجازه به شهر نیستند بسیار تعجب بر انگیز است

وقتی سابقه فعالیت سفارتخانه های خارجی  حتی در همین ایران و  در ایجاد تحرکات اجتماعی و رهبری مبارزات برای بسیاری هنوز تداعی کننده همان دوران است

وقتی تا دیروز انگ دخالت خارجی در اعتراضات فقط یک تهمت از حکومت سوریه بود امروز با این نمایش ,این اتهام برای بسیاری جنبه محکومیت پیدا میکند

حالا در پشت پرده , اسد اجازه ورود سفرا را میدهد و در جلوی پرده اتهام همکاری انقلابیون با آمریکا را راحتتر به خورد هواداران خود میدهد
-------------------------------------------------------
پی نوشت : خود من همیشه از عدم حمایت کشورهای قدرتمند از انقلاب سوریه انتقاد کرده و میکنم اما آیا این سبک حمایت به سود انقلاب مردم تمام خواهد شد؟